Często zadawane pytania
Temperatura zapłonu to wartość, w której po przyłożeniu otwartego ognia następuje zapłon par rozpuszczalników zgromadzonych nad wyrobem. Jest to parametr stosowany głównie do określenia zagrożeń pożarowych jakie stwarza wyrób w transporcie.
Określa czas po jakim można użytkować powłokę, np.eksploatować powłokę w wodzie.
Określa ile w danej farbie jest części stałych, czyli tych które pozostaną na malowanej powierzchni po odparowaniu substancji lotnych. Jeśli podana wartość to np. 53%, oznacza to że grubość otrzymanej wyschniętej powłoki malarskiej będzie wynosiła 53% jednej warstwy świeżej farby.
Karta techniczna danego produktu podaje zużycie teoretyczne z litra produktu. Jest to ilość farby jaką powinno się zużyć dla uzyskania podanej grubości powłoki w warunkach idealnych aplikacji. Warunki idealne to takie, gdy nie ma żadnych strat w używanej farbie. W stosowaniu amatorskim bardzo trudne do uzyskania. Przy malowaniu wałkiem lub pędzlem przyjmuje się, że zużycie praktyczne jest o ok. 30% wyższe niż teoretyczne.
Trzeci stopnień utwardzenia – tzw. „suchość na dotyk” – farba po dotknięciu ręką nie przylepia się do palców. Na powłoce może pozostać odcisk po dotknięciu palcem, ale farba nie brudzi palców.
Lotne związki organiczne występują jako uboczne produkty w wielu procesach przemysłowych i stanowią źródło zanieczyszczeń środowiska. Zawartość LZO określa masę lotnych związków organicznych, wyrażoną w przypadku cieczy w gramach na litr (g/l) produktu gotowego do użytku. W wielu krajach świata, także w Polsce, istnieją normy ograniczające ich emisję do środowiska, poprzez określenie dopuszczalnych wartości maksymalnej zawartości LZO w produktach.
Można kłaść Emapur Marinę pod LW. Farba ma takie właściwości, że nic się z nią nie stanie. Należy jedynie pamiętać, że od szorowania kadłuba po dnie, piasku/ kamieniach ona nieco szybciej się „zetrze”. Nie jest tak twarda jak farba antyporostowa. O stosowaniu farby antyporostowej na lekkich łódkach regatowych i argumentach armatora jakie stały za taką decyzją można poczytać tu:
Farba antyporostowa PTFE nie jest produkowana od kilku lat
Można mieszać różne kolory poliuretanów Olivy ze sobą . Poliuretany Olivy różnią się między sobą pigmentem (barwnikiem) . Mieszanie spowoduje jedynie, że uzyskamy jakiś nieokreślony z góry kolor. Ponieważ są to farby dwuskładnikowe, trzeba pamiętać o dodaniu odpowiedniej ilości / proporcji utwardzacza do uzyskanej w wyniku zmieszania bazy farby.
Tak samo jest z farbą antyporostową VSE. Można mieszać różne kolory tej farby ze sobą.
Do niedawna w sprzedaży detalicznej funkcjonowały tylko zestawy farba+utwardzacz. Spotykaliśmy się z uwagami użytkowników, że przy malowaniu jednostek (głównie farbami nawierzchniowymi Emapur Marina), gdy mieszanina farby jest robiona bez bardzo precyzyjnego odmierzania składników, utwardzacz zużywany jest szybciej. Od początku 2015 roku umożliwiliśmy naszym dystrybutorom sprzedaż detaliczną utwardzacza do farby poliuretanowej Emapur Marina. O dostępność i możliwość zakupu samego utwardzacza należy zapytać najbliższego dystrybutora farb jachtowych Oliva.
Przemywanie Oliva Cleanerem jest zalecane tylko, gdy powierzchnia jest brudna i zakurzona. Także wtedy, jeśli pomiędzy nakładaniem kolejnych warstw upływa znaczna ilość czasu, w wyniku czego może nastąpić zabrudzenie ostatniej powłoki. Jeżeli nakładana jest warstwa po warstwie, a powierzchnia farby jest czysta, nie ma takiej konieczności.
Gęstość to inaczej ciężar określonej objętości wyrobu. Lepkość i tiksotropia to właściwości fizyczne, które pomagają nam określić właściwości aplikacyjne wyrobu, czyli łatwość malowania oraz grubość warstwy, która można uzyskać przy jednokrotnym malowaniu na pionowym podłożu. Z gamy farb jachtowych Oliva, farbą najbardziej tiksostropową jest Epinox Bosman 77. Oznacza to, że właściwą konsystencję do aplikacji (rzadszą) uzyska się dopiero po jej bardzo starannym wymieszaniu. Przed wymieszaniem farba ma konsystencję bardzo gęstego kleju.
Farba przeciwporostowa VSE o grubości powłoki 60 μm – (jest to grubość uzyskiwana przez położenie jednej warstwy farby) – zabezpiecza kadłub przed porastaniem na okres jednego sezonu żeglarskiego na wodach słodkich. W wodach morskich zalecane jest położenie przynajmniej 2 warstw – i uzyskanie grubości powłoki ok. 120 μm.
Szpachlówka może być używana bezpośrednio na ubytki w laminacie, ale rekomendujemy, aby najpierw przygotować na kadłubie powłokę malarską podkładem epoksydowym (np. Bosman 77). Uszczelnianie szpachlówką powinno nastąpić już na tą pierwszą warstwę podkładu. W ten sposób uzyskuje się lepszą przyczepność szpachlówki do podłoża.
Warstwa to świeżo naniesiona farba na powierzchnię malowaną. Po wyschnięciu, i odparowaniu z niej części lotnych: rozpuszczalników (które znajdują się od razu w farbie) i rozcieńczalników (które dodaje się dla ułatwienia aplikacji) staje się powłoką. Powłoką określa się również wyschnięte kilka warstw różnych farb na malowanej powierzchni. Dlatego też w karcie technicznej danego wyrobu wartość grubości jednej powłoki jest mniejsza, niż podana wartość jednej warstwy.
Jeśli godzi o zalecaną grubość warstwy – jest to wartość wyrażona w mikrometrach świeżo nałożonego „wymalowania” (mokrego wyrobu) w celu uzyskania finalnie zalecanej grubości powłoki. Jedno „pociągnięcie” pędzlem świeżej farby daje (orientacyjnie) grubość powłoki (po wyschnięciu) ok. 40-50 μm, natrysk powietrzny od 15-30 μm. Podane wartości należy traktować bardzo orientacyjnie.
Zarówno Bosman 54 jak i Bosman 77 to są farby antyosmozowe. Dla zwykłego użytkownika, amatorsko stosującego te farby w szkutnictwie, różnica między nimi będzie polegała tylko na sposobie aplikacji, a w związku z tym na grubości uzyskanej powłoki. Powłoki uzyskane z obu farb, nałożone w podobnej grubości będą miały (w kontekście szczelności powłoki) bardzo zbliżone parametry użytkowe. Epinox Bosman 54, jako emalia epoksydowa jest znacznie mniej tiksotropowa od Bosmana 77. Dlatego można ją aplikować także natryskiem powietrznym. Bosman 54 jest również łatwiejszy do malowania pędzlem, czy wałkiem. Farba ta lepiej rozłoży się na malowanej powierzchni, „ładniej rozpłynie”.
Dla konserwacji jachtów laminatowych bardziej zalecane jest użycie jako podkładu raczej farby Bosman 54, niż Bosman 77. Chodzi w tym przypadku również o „doszczelnienie” kadłuba. Jako farba rzadsza lepiej wnika w żelkot kadłuba, a co za tym idzie lepiej go uszczelnia. Przy jachtach stalowych bardzo duże znaczenie z kolei ma zabezpieczenie antykorozyjne kadłuba. Nieporównywalnie lepsze właściwości ma w tym w przypadku farba Epinox Bosman 77.
Tak, można użyć Epinox Bosman 77 oraz Bosman 54 na tej samej powierzchni. Jeśli chodzi o kolejność, to najpierw należy malować powierzchnię farbą Bosman 77, a w drugiej kolejności Bosman 54. Trzeba to traktować jako kolejną warstwę farby podkładowej.
Pierwszą warstwę każdej farby podkładowej zalecamy nakładać na przygotowane do malowania podłoże pędzlem a nie wałkiem. Wynika to z tego, iż wałek w większym stopniu „przykleja” farbę do podłoża, a nie rozsmarowuje. Pędzel wciska farbę w nierówności podłoża znacznie skuteczniej, wprowadza ją do środka i wypełnia. Kolejne warstwy można nakładać dowolną metodą zalecaną dla danego produktu.
Jeżeli dana farba nakładana jest warstwą po warstwie i aplikacja mieści się w czasie do przemalowania poprzedniej warstwy farby nie trzeba szorstkować.